Innerlijke ruimte, rust en vrijheid ervaren; wie verlangt er niet naar? Misschien denk je hard (of zacht) aan jezelf moet werken om dit te kunnen ervaren. Omdat je in de loop van je leven zoveel ballast verzameld hebt; dwingende overlevingsstrategieën in reactie op moeilijke omstandigheden of ervaringen. Hardnekkige knellende patronen en beperkende overtuigingen.
In de botsing met het leven ontwikkelen we allemaal geconditioneerde patronen om gevoelens van onzekerheid te hanteren. Bijvoorbeeld pleasen of juist drammen als je weerstand ervaart. Het is gedrag waar je niet voor kiest, maar dat automatisch getriggerd wordt in bepaalde situaties. Als een programma dat vanzelf gaat draaien zodra er op de bijbehorende knop gedrukt wordt.
Je doet jezelf tekort als je je vertrouwen uitsluitend stelt in feitelijke kennis. Als je niet ontvankelijk bent voor andere vormen van begrijpen die je van nature ook tot je beschikking hebt.
Gevoelens van leegte, zinloosheid, eenzaamheid, verwarring, lusteloosheid of rusteloosheid: ze zijn allemaal onderdeel van de menselijke ervaring. Als deze gevoelens de overhand nemen, dan ga je het leven als een opgave ervaren. Ook al heb je het op papier prima voor elkaar.
Het leven krijgt in ieder mens op een unieke manier vorm. In niemand anders komt het leven op dezelfde manier tot uitdrukking als in jou. In jou wellen vanzelf talenten, inspiratie, manieren van kijken, verlangens en ideeën op die volstrekt authentiek zijn. Geen enkel ander mens bekijkt de wereld vanuit jouw perspectief.
We zijn geconditioneerd om te geloven dat nare emoties verkeerd zijn, en dat we er iets mee moeten. Het is niet raar dat we dit geloven. We verwarren onze persoonlijke ervaring van de omstandigheden met de omstandigheden zelf.
Je hoeft niet anders, beter of specialer te zijn om authentiek, veerkrachtig, creatief en opgeruimd door het leven te bewegen. Dat is lastig voor ons westerse brein om te bevatten.
Het leven schenkt. We hebben allemaal het vermogen om open te staan voor die geschenken. En we hebben de aangeboren drang om zelf ook te schenken. Om het leven te dienen door te leren, ontdekken en creëren.
Mijn jongste zoon schopte altijd een hoop drama als hij voor een toets moest leren op de basisschool. ‘Ik kan het niet!’, riep hij iedere keer getergd uit, nog voordat hij überhaupt begonnen was. Na een hoop tranen en misbaar, begon hij vroeg of laat toch maar. Vijf minuten later zat het dan foutloos in zijn hoofd. Dit patroon herhaalde zich telkens opnieuw. Ook al wist hij dus uit ervaring dat hij het prima bleek te kunnen als hij gewoon begon.
Ja hoor, daar was er weer een! Een briljante metafoor die opplopte in het hoofd van een klant. Een collega van Nathalie vroeg haar om iets te vertellen over de 3 principes. En toen kwam zomaar het beeld van de ski-helm met vizier in haar op.