Als je gespannen of zenuwachtig bent voor een gebeurtenis, ben je in feite bang voor je toekomstige emoties. Je vreest de vreselijke gevoelens die je zal ervaren. Het lijkt alsof je gedoemd bent om je gedrag door die angst te laten bepalen. Het goede nieuws: dat is niet zo!
Waar komt introversie vandaan? Is het een kwestie van aanleg? Word je introvert geboren? Of ‘ontwikkel’ je het in de loop van je leven? In dit artikel wil ik eens vanuit een andere invalshoek naar deze vragen kijken. Namelijk vanuit het perspectief van natuurlijk gedrag versus geconditioneerd gedrag.
Welke optie kies jij:
Het lijkt logisch om voor optie B. te kiezen. Toch kiezen we in onze onschuld maar al te vaak voor optie A.
Je ervaring komt 100 procent tot stand door je gedachten. Is dat niet mind blowing? Je kunt op elk moment een nieuwe gedachte krijgen, en daarmee een nieuwe ervaring. Net als mijn klant Tina die ik deze week sprak. Hieronder een verkorte weergave van het gesprek dat we hadden:
Waarschijnlijk herken je dit fenomeen bij jezelf: sommige omstandigheden in je leven neem je zoals ze komen, terwijl andere gepieker oproepen.
Ik heb lang gedacht dat er iets mis met me was. Dat klinkt waarschijnlijk dramatischer dan het was. Ik voelde me over het algemeen gelukkig en functioneerde prima. Maar toch. Soms voelde ik me opeens zo onzeker en gespannen. Als ik in het middelpunt van de belangstelling stond. In groepen met onbekende mensen. Dan verkrampte ik.
De titel van dit schrijfsel is een uitnodiging om mij als coach totaal niet serieus te nemen. Maar het kan natuurlijk geen kwaad om verder te lezen:-)! Informatie tot je nemen is iets anders dan iemands advies opvolgen.
Een van de meest effectieve stappen die je kunt zetten om je zichtbaarheid te vergroten, is meer vertellen over waar je mee bezig bent. Dit klinkt misschien voor de hand liggend. Toch is het dat niet voor veel introverten op de werkvloer.
Daar zat ze. Alleen in een hoekje van de congreszaal. Met haar lunchbordje op schoot. Om haar heen stonden groepjes vreemden met elkaar te kletsen alsof het de natuurlijkste zaak van de wereld was. Ze keek ernaar en voelde een stil, oud verdriet in zich opwellen.