Ken je de serie Zin van het leven uit de Volkskrant? Laatst hadden ze een schrijfwedstrijd uitgeschreven. Je kon een zelfinterview schrijven volgens het format van deze serie. Ik was geïnspireerd, en stuurde mijn inzending op. Helaas is hij niet geselecteerd. Dus publiceer ik hem bij deze dan maar zelf!
Je ziet de laatste tijd veel pleidooien voorbijkomen om oog te hebben voor onze eigen kwetsbaarheid en voor de schaduwkant van het leven. Dit als tegenwicht voor het doorgeslagen maakbaarheidsdenken en de drang om permanent gelukkig te zijn.
Als je je fijn voelt, dan onderga je die ervaring gewoon. Je hebt geen behoefte om hem te duiden. Om er verder iets van te vinden, of om hem te veranderen. Je bent ontvankelijk voor je ervaring. Anders gezegd: je staat wijd open. Je voelt wat er te voelen valt.
Hoe ingewikkeld en lastig de dingen soms ook lijken, de enige complicerende factor is je eigen denken over de dingen. Neem keuzes maken. Wat is er aan de hand als je denkt dat je een keuze moet maken? Niets, behalve dan dat jij even niet weet wat je moet doen.
Ik kreeg een vraag van Harriët. Ze zei: ‘Ik heb begrepen dat het vanuit de 3 principes niet de bedoeling is dat je nadenkt over je belemmerende overtuigingen en je geconditioneerde gedrag. Toch heb ik zelf erg veel baat gehad bij de vier vragen uit The Work van Byron Katie. Die hielpen me enorm om in te zien dat mijn gedachten niet waar zijn. Mag je dan echt niet de inhoud van je gedachten onderzoeken? Dat kan toch behulpzaam zijn?’
Wat doen we toch ons best om iemand te zijn. En wat sloven we ons toch uit om het leven in goede banen te leiden. We streven en zwoegen wat af! Blijkbaar geloven we dat dit nodig is. Maar wat nou als dit een misvatting is? Wat nou als we simpelweg kunnen ontspannen in wie we zijn?
Ik houd ervan om veel tijd in mijn eentje door te brengen met lezen, mijmeren, schrijven, bedenken. Vroeger vond ik dat een probleem. Waarom? Omdat ik dacht dat ik anders moest zijn.
In een slechte bui gaan we buiten onszelf op zoek naar manieren om ons beter te voelen. De 3 principes helpen je te zien dat de bron van een fijn gevoel uitsluitend in jezelf te vinden is. Dat inzicht is alles wat je nodig hebt. Betekent dat dan je in een slechte bui sereen moet zitten wachten op inzicht?
Veel van mijn klanten zijn mild voor anderen en streng voor zichzelf. Herken je dat? Vooral de empathische, introverte types onder hen hebben de neiging om de dingen van meerdere kanten te bekijken.
Onzekerheid. Niemand heeft er honderd procent van de tijd last van. Het steekt de kop op in situaties waarin je gelooft dat je tekortschiet. Dan ontstaat de angst om beoordeeld te worden, of om het fout te doen. Of allebei, in mijn geval.
