Voor een opdracht voor mijn opleiding moest ik drie situaties uit mijn recente leven beschrijven en de gevoelens die ze opriepen. Er plopten drie gebeurtenissen op die dankbaarheid en verwondering opriepen. Twee daarvan waren alledaagse ontmoetingen met dierbaren en onbekenden die me dankbaar stemden. En de derde vervulde me met verwondering.
‘Mensen met oud zeer hebben levenslang’, las ik ergens. Ik kan me goed voorstellen dat het er zo uitziet. Maar er is ook een ander perspectief mogelijk.
Bewustzijn
Het kan in beslag worden genomen door je conceptuele denken. Door de automatische aannames, veronderstellingen, oordelen, concepten, hokjes, categorieën en ranglijsten van je persoonlijke denkwereld. Inclusief het concept van jezelf, je idee van ‘ik’.
Leven is ervaren. De ene ervaring volgt vanzelf op de andere. Het denken verbindt conclusies aan de ervaring in het nu. Het spint verhalen over de realiteit van het moment. Wat dit betekent voor de toekomst, wat dit zegt over jou, wat anderen over je zullen denken…
Toen mijn kinderen klein waren, las ik ze graag voor uit Alle verhalen van Kikker en Pad van Arnold Lobel. Een van de favorieten was het verhaal waarin Pad net zo’n mooie tuin wil als Kikker heeft. Kikker geeft hem wat zaadjes, en:
De beste versie van jezelf worden…
Je ego ontstijgen…
Je kind-deel integreren…
Je innerlijke criticus ontmaskeren…
Soms horen mensen in de 3 principes dat hun pijnlijke ervaringen niet echt zouden zijn: ‘het is maar mijn denken’. Dat is niet de boodschap. Als je angst ervaart, denk je niet alleen dat je bang bent. Je hebt dan een reële ervaring van angst. Het helpt dan niet om tegen je zelf te zeggen: het is maar mijn denken.
Persoonlijke ontwikkeling veronderstelt een ik die (aspecten van) zichzelf verbetert. Ik zou je willen uitnodigen dit concept te laten voor wat het is, en in plaats daarvan jezelf op te vatten als een dynamisch organisme dat vanzelf groeit. Net als een zonnebloemzaadje dat vanzelf uitgroeit tot een zonnebloem en daarbij continu verandert. Ook jij bent voortdurend aan verandering onderhevig. Groeien is veranderen.
De 3 principes nodigen je uit om ‘naar binnen’ te kijken. Maar wat betekent dat eigenlijk?
Je hebt van die momenten dat het lijden je aanvliegt. Het geweld dat mensen elkaar en andere organismen aandoen. Vluchtelingen die aan hun lot worden overgelaten. Of, dichter bij huis, de geestelijke of fysieke nood waarin een dierbare verkeert. Of de mensen die je begeleidt of verzorgt in de context van je beroep wellicht… Het kan je overweldigen en verlammen. Dan komt het je allemaal zo zinloos voor. Dan lijd je.