When in doubt…

Zal ik het doen, of zal ik het niet doen? Welke stap moet ik zetten? Wat is nu de juiste beslissing…? De neiging om het antwoord op dit soort vragen met je denken uit te vogelen is groot. Plussen en minnen op een rijtje zetten, twijfelen, op zoek gaan naar argumenten pro en contra, nog eens een keertje voorleggen aan een ander, denken, dubben, twijfelen.

Hoe harder je erover nadenkt, hoe gecompliceerder en belangwekkender de kwestie lijkt te worden. Uiteindelijk kies je een optie. En dan kun je opgelucht ademhalen. Tenzij de twijfel of je wel de juiste beslissing hebt genomen de kop opsteekt. Dan begint het circus in je hoofd weer opnieuw.

De wereld draait door

Terwijl je zo hard aan het nadenken bent, beweegt het leven gewoon door. Er gebeurt iets waardoor de vraag vervalt, of waardoor er vanzelf nog maar één optie overblijft. Er breekt bij jou een inzicht door dat de kwestie in een ander licht zet. Iemand anders neemt de beslissing voor jou. Je ziet jezelf opeens actie A ondernemen, zonder dat je een bewust beslismoment hebt ervaren…

Deze dingen gebeuren vanzelf, zonder dat jouw persoonlijke denken erover eraan te pas komt. Alles gebeurt vanzelf. De bron van alles wat zich voltrekt is niet jouw persoonlijke denken, maar de universele levensenergie, die ook de bron is van jouw persoonlijke denken.

‘Universele levensenergie’ is maar een naam. Geef het gerust een andere naam, of geen naam. Het is de onbevattelijke bron van al het leven.

De illusie van controle

Het vermogen om over het leven na te denken, geeft je de illusie van controle. Het idee dat je de stroom van het leven moet en kunt controleren. Dat er niets zal gebeuren, of dat er zich onwenselijke gebeurtenissen zullen voordoen als je niet heel hard nadenkt over wat te doen. Maar de bron van je acties is niet je persoonlijke denken. Het is die universele levensenergie.

Wat gebeurt er werkelijk als je stopt met proberen uit te vogelen wat je moet doen? Stoppen de dingen dan met gebeuren? Komt het leven dan tot stilstand? Stop jij dan met bewegen en handelen?

Nee.

Wat dan stopt, is het gedoe in je hoofd. En daarmee de onrust, verwarring en twijfel die daarmee gepaard gaan. Want die kwamen voort uit de geconditioneerde angsten, verwachtingen en aannames die je persoonlijke denken projecteerde op de stroom van het leven.  Als dat geconditioneerde denken tot rust komt, blijft een helder en moeiteloos weten en bewegen over. Er is geen twijfel, geen controledrang, geen dubben. Je ‘denkt zonder denken’, en ‘doet zonder doen.’

Dus: when in doubt… merk je neiging op om het te willen uitvogelen, en wees bereid om het niet te weten. Hoe eng en tegen-intuïtief dit misschien ook klinkt. Als je stopt met proberen je ervaring te controleren, kan wat opwelt vanuit de bron vrijuit stromen. De zwaarte en verwarring van je geconditioneerde angsten, verwachtingen en projecties vallen van je af.

En dan zal je merken dat de antwoorden en acties zich vanzelf aandienen.