Wie of wat ben je werkelijk? Ben je een afgescheiden individu dat moet proberen met je intellect het leven naar je hand te zetten? Ben je een afzonderlijk ‘ik’ in een brein in een lichaam dat zich te midden van 8 miljard andere ikken staande moet zien te houden?
Ieder moment is fris en nieuw. Als een onbeschreven blad. In elk moment kunnen we openstaan voor inspiratie, inzicht en wijsheid. Toch nemen we het moment vaak waar als al ingevuld. Dan laten we ons niet leiden door inspiratie, inzicht en wijsheid, maar door angst.
Je kunt zomaar ineens geraakt worden door iets wat iemand zegt, iets wat gebeurt, wat je waarneemt, of een gedachte die opkomt. Dat geraakt zijn kan zich vertalen in verruiming. Je wordt als het ware even boven jezelf uitgetild.
Zal ik het doen, of zal ik het niet doen? Welke stap moet ik zetten? Wat is nu de juiste beslissing…? De neiging om het antwoord op dit soort vragen met je denken uit te vogelen is groot. Plussen en minnen op een rijtje zetten, twijfelen, op zoek gaan naar argumenten pro en contra, nog eens een keertje voorleggen aan een ander, denken, dubben, twijfelen.
Het leven gebeurt. Jij ervaart jouw interpretatie van wat gebeurt. Soms is er sprake van resonantie, en soms van dissonantie.
💛Wil je de kwaliteit van je relaties verbeteren?
💛Er zijn voor andere mensen zonder dat dit je leegzuigt of uitput?
💛Meer gemak en moeiteloosheid ervaren?
‘Het leven laten gebeuren’, dat klinkt misschien als een ontzettend slecht idee. Als je de controle loslaat, loopt alles toch in de soep! Deze redenering is logisch als je ervan uitgaat dat jij degene bent die in charge is. Maar heb je wel eens overwogen dat dit uitgangspunt misschien niet klopt?
Je bent al heel en compleet. De vreugde, vrede, overvloed, vervulling die je zoekt, zijn er al. Dat is moeilijk te bevatten. We zijn geconditioneerd zijn om te geloven dat we op weg zijn naar heelheid. ‘Als ik X oplos, dan zal ik vrede hebben; als ik Y bereik, dan zal ik voldoening ervaren; als ik geen last meer heb van Z, dan zal ik gelukkig zijn.’
Je doet jezelf tekort als je je vertrouwen uitsluitend stelt in feitelijke kennis. Als je niet ontvankelijk bent voor andere vormen van begrijpen die je van nature ook tot je beschikking hebt.
Ik was een echte persoonlijke ontwikkelingsjunkie. Altijd op zoek naar het volgende inzicht dat me zou helpen om de beste versie van mezelf te worden.