Vrede vind je niet in de buitenwereld. Sinds mensenheugenis doen we elkaar en de wereld geweld aan. Het lijkt er niet op dat daar binnen afzienbare tijd een einde aan komt. Het is menselijk om daardoor ontmoedigd, wanhopig, verlamd of cynisch te raken.
βHet lijkt wel alsof je ook een healer bent naast coach, want ik voel me zo ontspannen en goed sinds ons vorige gesprek!β Zo begon vanmorgen mijn eerste coachgesprek.
βHelderheid, open, vertrouwen, dingen vallen op hun plek, dankbaarheidβ
Deze woorden noemden de deelnemers als antwoord op de vraag: Welk woord kies je om iets uit te drukken van wat je uit de Onderdompeldag meeneemt?
Wie verlangt er niet naar; een lichter het leven? En is dat wel mogelijk, in aanmerking genomen dat het leven zich niets aantrekt van onze persoonlijke wensen en voorkeuren?
We nemen de werkelijkheid waar via de filters van onze persoonlijke denk- en belevingswereld. Die filters zijn gevormd door alles wat we in de loop van ons leven over onszelf en de wereld zijn gaan geloven. Wat we buiten onszelf zien, wordt dus vervormd door onze conditionering. We reageren vanuit deze vervormde perceptie op een vervormde werkelijkheid. ππ€π£πππ§ πππ© π¬π ππ£ ππ πππ©ππ£ ππππππ£ πππ© π€π£π―π πππ©ππ§π£π π¬ππ§π ππ‘πππ ππππ πππ£ π¬πππ§π¨π₯πππππ‘ππ£π ππ¨ π«ππ£ π€π£π¨ ππ£π£ππ§π‘πππ π π―ππ‘π!
Heb jij je weleens vervreemd gevoeld? Van jezelf, de mensen om je heen, de wereld? Vervreemding is een akelig pijnlijke illusie. Die gelukkig doorzien kan worden!
Je bent een menselijk wezen. Honderd procent menselijk, en honderd procent wezen. Als mens verschijn je als een zichtbare, tastbare, vergankelijke, unieke vorm. Maar die vorm is een uitdrukking van het vormloze, oneindige, universele zijn.
Nare emoties, oude pijnen, knellende patronen; we proberen van alles om ervan af te komen. Verdringen, veranderen, helen, ombuigen, toelaten, transformeren, integreren, noem maar op. Je kunt daar een leven lang zoet mee zijn. Als voormalig persoonlijke ontwikkelingsjunkie kan ik erover meepraten.π
βKan ik je even bellen, want ik wil iets met je delenβ appte een collega me. Deze neutrale mededeling riep een onbestemd gevoel van onveiligheid en onrust in me op. Hij werd in mijn bewustzijn vervormd tot: Eline, je hebt iets verkeerd gedaan!
Voor een opdracht voor mijn opleiding moest ik drie situaties uit mijn recente leven beschrijven en de gevoelens die ze opriepen. Er plopten drie gebeurtenissen op die dankbaarheid en verwondering opriepen. Twee daarvan waren alledaagse ontmoetingen met dierbaren en onbekenden die me dankbaar stemden. En de derde vervulde me met verwondering.