Toen ik een jaar of tien was, zat ik bij een kinderkoor. De dirigent was een kennis van mijn moeder. ‘Moet je horen’, had ze op een gegeven moment tegen hem gezegd, ‘Eline staat thuis altijd zo heerlijk te zingen, waarom geef je haar niet eens een solo?’
Het is naar om het gevoel te hebben dat jij niet in het hokje past waar anderen in zitten. Dat kan het heel fijn zijn om een nieuw hokje te ontdekken waarin je wél thuis voelt. Maar nog bevrijdender is het om te zien dat er in werkelijkheid geen hokjes bestaan. Dat je vrij bent om te zijn wie je dan ook bent.
Iedereen verlangt naar meer vertrouwen, wijsheid, vrijheid en liefde. Dat verlangen is iets natuurlijks en moois. Het spoort je aan om op zoek te gaan. In eerste instantie probeer je misschien vervulling en verlichting te vinden in de buitenwereld. Gaandeweg kom je erachter dat banen, relaties, financiële zekerheid je niet kunnen brengen wat je zoekt. Je realiseert je dat vervulling en verlichting uiteindelijk niet zijn te vinden in de dimensie van de wereld.
Door inzicht in de 3 principes willen we mensen uitnodigen om de
heelheid in zichzelf te zien. Klinkt mooi, maar op het moment dat je in een
shitstorm van nare gedachten zit, is het besef van die heelheid vaak ver te
zoeken. Hoe kun je weten dat je heel bent op het moment dat je gelooft dat je
stuk bent?
Hoeveel energie en levensvreugde verspillen we wel niet met het in stand houden, opkrikken, verdedigen en oppoetsen van ons zelfbeeld? Stel je voor dat dat allemaal niet nodig is. Dat je gewoon kunt zijn wie je in het moment bent. Wat een bevrijding zou dat zijn! Niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen.
Ik kreeg een vraag van Harriët. Ze zei: ‘Ik heb begrepen
dat het vanuit de 3 principes niet de bedoeling is dat je nadenkt over je
belemmerende overtuigingen en je geconditioneerde gedrag. Toch heb ik zelf erg
veel baat gehad bij de vier vragen uit The Work van Byron Katie. Die
hielpen me enorm om in te zien dat mijn gedachten niet waar zijn. Mag je dan
echt niet de inhoud van je gedachten onderzoeken? Dat kan toch behulpzaam zijn?’
In een slechte bui gaan we buiten onszelf op zoek naar manieren om ons beter te voelen. De 3 principes helpen je te zien dat de bron van een fijn gevoel uitsluitend in jezelf te vinden is. Dat inzicht is alles wat je nodig hebt. Betekent dat dan je in een slechte bui sereen moet zitten wachten op inzicht?
De 3 principes zijn alleen maar een beschrijving van hoe je
ervaring van het leven tot stand komt, en geen recept voor hoe je in het leven
moet handelen.
De overtuiging dat we aan onszelf moeten werken, zit
heel diep bij de meeste van ons. Zo diep, dat veel mensen de 3 principes bijna
automatisch opvatten als manier om jezelf te verbeteren. Dat leidt tot troebele
gedachtekronkels.
Je innerlijke criticus, de ondermijnende stemmetjes in je hoofd, je interne rechter. Allemaal woorden die verwijzen naar iets in jezelf dat zorgt voor angst en onzekerheid. Die maken dat je dromen niet najaagt. Dat je je zorgen maakt over wat de buitenwereld van je vindt. Dat je niet in beweging komt. Of juist in volle vaart een burn-out tegemoet rent. Wat kun je ertegen doen?