Je zit nooit vast
Soms geloof je dat je vastzit. Je wilt ergens komen, maar je weet niet hoe. Hoe meer je je blind staart op het resultaat dat je wilt bereiken, hoe meer je blijft steken. Het resultaat lijkt zo ver weg, zo onbereikbaar, dat de moed je bij voorbaat al in de schoenen zakt. Maar je zit nooit vast. Je kunt altijd een stapje zetten. Je kunt in het hier en nu iets doen waardoor je loskomt uit je verstarring.
Heel lang heb ik gedacht dat ik gedoemd was om in loondienst te blijven werken. Ik wilde wel voor mezelf beginnen, maar geloofde dat dit niet voor mij was weggelegd. Alleen al de woorden ‘acquisitie’, ‘netwerken’ en ‘verkopen’ riepen een fysieke stressreactie bij me op. Ik geloofde echt dat deze vaardigheden buiten mijn bereik lagen. Het gevolg: ik zat avond aan avond lekker in mijn comfort zone achter mijn laptopje te tikken. De prachtigste artikelen schreef ik, die helaas door niemand gelezen werden. Niemand wist namelijk van het bestaan ervan, want ik ondernam niets☹. Ik zag op geen enkele manier voor me hoe ik mezelf zichtbaar zou kunnen maken. Ik zette mezelf compleet vast.
Nadenken over mijn felbegeerde onderneming verlamde me alleen maar, omdat het allerlei onzekere gedachten en overtuigingen triggerde. Maar toch was er iedere keer dat zachte fluisterstemmetje…Mijn wens om als zelfstandig coach te werken was groter dan mijn angst. Op een bepaald moment had ik genoeg van mijn eigen passiviteit. Ik besloot om hoe dan ook in beweging te komen. Om niet meer te piekeren over HOE ik er moest komen, maar gewoon iets te gaan doen.
Het begint met een ideetje…
Ik vroeg me af wat het laagdrempeligste, leukste stapje was dat ik kon verzinnen om iets te ondernemen. Ik kwam op het idee om een workshop solliciteren te organiseren voor werkzoekenden. Als docent gaf ik op de hogeschool vaak van dit soort workshops, dus dat leek me haalbaar. Samen met een collega boekte ik een zaaltje in een wijkcentrum en stuurde een persbericht naar de plaatselijke huis-aan-huiskrant. En wat bleek? Er kwamen mensen op af die ervoor wilden betalen. En die enorm geholpen waren met het aanbod. Ik bleek te kunnen ondernemen!
Die ervaring gaf me vertrouwen. En smaakte naar meer, omdat ik nieuwsgierig werd naar wat er nog meer mogelijk was. Er was een balletje gaan rollen. Er gebeurde dingen die ik nooit had kunnen voorzien. De eindredacteur van het weekblad had het persbericht gelezen en uit nieuwsgierigheid mijn website bekeken. Hij mailde me dat hij ademloos mijn site had uitgepluisd, omdat hij zich honderd procent herkende in wat hij las. Er ging een wereld voor hem open, en er verscheen een interview met mij over introversie in zijn krant. Jaren later kreeg ik nog aanmeldingen voor trainingen van mensen die dit interview hadden uitgeknipt en al die tijd bewaard.
Wie weet wat de toekomst brengt?
Het punt is: het heeft geen zin om je blind te staren op een resultaat dat je wilt bereiken. Nadenken over de toekomst werkt vaak verlammend, omdat het allerlei onzekere gedachten en overtuigingen triggert. Maar je kunt nooit weten hoe de toekomst zich zal ontvouwen. Je kunt resultaten niet afdwingen. Je kunt alleen maar in het hier-en-nu je best doen. En daarbij je creativiteit zo veel mogelijk de ruimte geven. Je inspiratie, opwellingen en ingevingen volgen. Dan kom je in beweging.
En wie weet brengt die beweging je bij het resultaat waar je naar verlangt. Misschien ook niet, maar dat kom je wellicht op een nog veel mooiere bestemming terecht! In alle gevallen heb je dan sowieso genoten van de reis.
Je bent altijd vrij om te bewegen. Je zit nooit vast. Luister naar je fluisterstem. Volg je inspiratie. Begin nu.