Je hebt van die momenten dat het lijden je aanvliegt. Het geweld dat mensen elkaar en andere organismen aandoen. Vluchtelingen die aan hun lot worden overgelaten. Of, dichter bij huis, de geestelijke of fysieke nood waarin een dierbare verkeert. Of de mensen die je begeleidt of verzorgt in de context van je beroep wellicht… Het kan je overweldigen en verlammen. Dan komt het je allemaal zo zinloos voor. Dan lijd je.
Ik sprak J. Toen ze een paar jaar geleden bij mij een programma over de 3 principes volgde, werd ze van de ene op de andere dag overgevoelig voor visuele en auditieve prikkels. Daardoor is haar wereld de afgelopen jaren veel kleiner geworden. Zo kan ze haar oude, geliefde beroep niet meer uitvoeren.
Er zijn vele stromingen die je uitnodigen om je vastgeroeste aannames over jezelf en het leven te onderzoeken. Wat ze gemeen hebben, is dat ze wijzen naar de non-duale aard van de werkelijkheid.
Als menselijke wezens kunnen we niet anders dan de voortdurend veranderende stroom van het leven ervaren via het filter van ons persoonlijke gedachtensysteem.
Een golf van benauwde emoties kan beangstigend voelen. Alsof er iets verkeerd gaat. Maar als je anders gaat kijken naar de menselijke ervaring, dan worden de golven een transformerende kracht die het oude wegspoelen.
Het is menselijk om ontmoedigd, angstig of cynisch te raken over het lijden in jezelf en de wereld. Om ervan weg te willen, het proberen te verdoven, bevechten of ontkennen. Om verdrietig en boos te worden over de verziekte en onveilige wereld waarin we leven. Om je er innerlijk tegen te verzetten.
We zijn allemaal opgegroeid in een omgeving met een bepaald mens- en wereldbeeld. Dat beeld kleurt het filter waardoor we het leven waarnemen. Misschien is het tijd om afscheid te nemen van het huidige mens- en wereldbeeld.
In de 3p-wereld hoor je best veel jubelverhalen over de impact die de principes op iemands leven hebben gehad. Vaak zijn die verhalen hoopgevend en inspirerend. Maar niet altijd voor iedereen. Soms hoor ik van mensen dat zij juist méér stress ervaren sinds ze zich zijn gaan verdiepen in de 3 principes.
‘Panta rhei; alles stroomt.’ Aldus de Griekse filosoof Heraclitus zo’n 2500 jaar geleden. De enige constante is verandering, niets is in steen gebeiteld. Het is denk ik niet moeilijk om rationeel te begrijpen dat dit klopt. Maar om het gevoelsmatig te aanvaarden, is vaak andere koek! En toch ligt daarin de sleutel tot ontspanning.
Dat onze ervaring van het leven van binnen naar buiten tot stand komt, wil niet zeggen dat die ervaring niet echt is. Je voelt wat je voelt. Wat je in het moment ervaart, is op dat moment jouw realiteit. Als je onrust of angst voelt, heb je een reële ervaring van onrust of angst. Die ervaring zegt alleen niets over wie je bent of over wat er gaat gebeuren. Alles wat je daarover gelooft, is niet ‘echt’. Dat bestaat alleen als mentale voorstelling van jouw denken.