Het fijne aan de 3 principes vind ik dat ze je niet vertellen dat je je ego moet ontstijgen, of streven naar verlichting. Ze nodigen je juist uit om je menselijkheid in al zijn facetten te herkennen. Je mag volledig mens zijn!
Er was niets aan de hand. Ik zat gewoon aandachtig te luisteren naar de docent van mijn opleiding tot geestelijk begeleider. En pats boem! Opeens ging mijn hart tekeer en legde mijn maag zichzelf in een knoop. Er was iets in me opgekomen om in te brengen, en ik werd overmand door zenuwen.
De vorm en het vormloze zijn een. Alles is dezelfde universele energie, of die nu vorm heeft of vormloos is. In elk moment krijgt uit het niets alles vorm. Wat vorm krijgt is, veranderlijk en vergankelijk. Het komt en gaat. Alles wat je ervaart, voelt, gelooft, denkt, meemaakt. Alles wat je over jezelf denkt en gelooft. Ook dat zijn vormen. Creaties die vorm hebben gekregen, ook al kun je ze niet vastpakken.
‘Panta rhei; alles stroomt.’ Aldus de Griekse filosoof Heraclitus zo’n 2500 jaar geleden. De enige constante is verandering, niets is in steen gebeiteld. Het is denk ik niet moeilijk om rationeel te begrijpen dat dit klopt. Maar om het gevoelsmatig te aanvaarden, is vaak andere koek! En toch ligt daarin de sleutel tot ontspanning.
Dat onze ervaring van het leven van binnen naar buiten tot stand komt, wil niet zeggen dat die ervaring niet echt is. Je voelt wat je voelt. Wat je in het moment ervaart, is op dat moment jouw realiteit. Als je onrust of angst voelt, heb je een reële ervaring van onrust of angst. Die ervaring zegt alleen niets over wie je bent of over wat er gaat gebeuren. Alles wat je daarover gelooft, is niet ‘echt’. Dat bestaat alleen als mentale voorstelling van jouw denken.
O, wat wil ik ‘het’ toch graag weten als ik onrust ervaar. Hoelang het nog gaat duren. Wanneer het weer rustig zal worden in mijn kop. Waarom er onrust is. Wat ik kan doen om ervan af te komen. Wanneer ik weer helderheid zal ervaren. Wat het over mij zegt dat ik onrust ervaar…
Iemand anders kan geen inzichten bij jou bewerkstelligen. En omgekeerd kun jij ook niet afdwingen dat iemand iets gaat zien. Inzichten ontvouwen zich van binnenuit. Inzichten die passend, helpend en kloppend zijn voor de persoon die ze krijgt.
Een les die ik moeilijk te verteren vind, is dat we in het leven niet gaan over wat andere mensen horen in wat we zeggen of doen. Als ik iets zeg of schrijf dat weerstand oproept, voelt dat voor mij als een ramp. Het leidt tot grote innerlijke onrust.
‘Ik maakte me een beetje zorgen voor deze afspraak, want ik heb eigenlijk geen lastige situatie meegemaakt. Het gaat gewoon lekker. Waar moeten we het dan over hebben komend uur?’
Ik vind ‘missie’ een beetje een lastig woord. Je kunt er al snel hele ego-verhalen aan ophangen. Maar toch voel ik een drang die niet uit mijn persoonlijke denken lijkt te komen. Een drang om mensen bewust te maken van hun aangeboren mentale gezondheid.