Skip to main content

Categorie: Introvert zijn in een extraverte wereld

De verlammende rondjes van de spooktrein

Ik voel me eigenlijk zelden tekortschieten als moeder. Niet dat ik een volmaakte moeder ben. Ik klooi ook maar wat aan, maar op een of andere manier heb ik er vertrouwen in dat dat genoeg is. Als moeder volg ik mijn intuïtie en gezonde verstand, zonder dat ik allerlei concepten heb over hoe je een goede moeder moet zijn.

Lees verder

De magie van het uitzoomen

Het is iedere keer zo magisch om te zien wat er gebeurt als iemand uitzoomt van zijn of haar persoonlijke ervaring naar het universele mechanisme van de menselijke ervaring. Neem Marjan. Zij meldde zich voor een kennismakingsgesprek omdat ze vaak blokkeerde tijdens vergaderingen. En ook in sociale situaties kon ze soms overvallen worden door een verkramping die haar belette om op een natuurlijke manier contact te maken. Begrijpelijkerwijs wilde ze graag een andere ervaring in dit soort situaties.

Lees verder

Ik voelde me een misplaatste hippie

Ik ben altijd graag alleen geweest. In m’n eentje voelde ik me nooit eenzaam, maar verbonden met het grote geheel. Dan kreeg wat er in mij leefde alle ruimte, en ervoer ik verbinding, vervulling, inspiratie en vrijheid. In groepen raakte ik dat gevoel kwijt. Dan voelde ik me afgescheiden, onvervuld, eenzaam en opgesloten. Onmachtig om uit te drukken en te delen wat er in me leefde.

Lees verder

Iedereen is anders, maar niet anders dan de rest

Je kunt je op vele manieren anders voelen dan de rest. Eigenwijzer, stiller, rebelser, luidruchtiger, gevoeliger, introverter, extraverter, intelligenter, dommer, chaotischer, uitbundiger, analytischer, somberder, emotioneler, eenzelviger, sneller, langzamer, ambitieuzer, ambitielozer, noem maar op. Het geloof anders te zijn dan de rest kan een gevoel van vervreemding oproepen. Vervreemding van je omgeving, van jezelf of van allebei.

Lees verder

Altruïst of egoïst?

Er zijn van die momenten dat de schellen je van de ogen vallen. Je hoort, leest of ziet iets waardoor je een kwestie opeens in een compleet nieuw daglicht ziet. Je hebt een moment van inzicht. Zo’n flits van inzicht werkt verruimend. Opeens doemt er een mogelijkheid op om anders te handelen. En daarmee verandert je realiteit.

Lees verder

Vergeet je mening, zeg wat je denkt

Het duurt bij mij meestal een tijdje voordat ik weet wat ik van iets vind. Niet altijd, maar vaak moet ik er even op broeden. De kwestie van allerlei kanten bekijken, hem als het ware in mezelf laten rondwentelen, voordat iets dat lijkt op een standpunt naar boven komt drijven. Wat trouwens lang niet altijd gebeurt.

Lees verder

Heks! … Of toch niet?

‘Ik kan niet aan anderen uitleggen wat we doen, want we doen eigenlijk niet echt iets, maar toch is er heel veel veranderd!’

Woorden van deze strekking hoor ik vaak van klanten. Ze ervaren meer rust en ontspanning, zijn minder bezig met het oordeel van anderen, vervallen minder in oude gedragspatronen, laten op een natuurlijke, ontspannen manier van zich horen.

Lees verder