Dat onze ervaring van het leven van binnen naar buiten tot stand komt, wil niet zeggen dat die ervaring niet echt is. Je voelt wat je voelt. Wat je in het moment ervaart, is op dat moment jouw realiteit. Als je onrust of angst voelt, heb je een reële ervaring van onrust of angst. Die ervaring zegt alleen niets over wie je bent of over wat er gaat gebeuren. Alles wat je daarover gelooft, is niet ‘echt’. Dat bestaat alleen als mentale voorstelling van jouw denken.
O, wat wil ik ‘het’ toch graag weten als ik onrust ervaar. Hoelang het nog gaat duren. Wanneer het weer rustig zal worden in mijn kop. Waarom er onrust is. Wat ik kan doen om ervan af te komen. Wanneer ik weer helderheid zal ervaren. Wat het over mij zegt dat ik onrust ervaar…
Iemand anders kan geen inzichten bij jou bewerkstelligen. En omgekeerd kun jij ook niet afdwingen dat iemand iets gaat zien. Inzichten ontvouwen zich van binnenuit. Inzichten die passend, helpend en kloppend zijn voor de persoon die ze krijgt.
Een les die ik moeilijk te verteren vind, is dat we in het leven niet gaan over wat andere mensen horen in wat we zeggen of doen. Als ik iets zeg of schrijf dat weerstand oproept, voelt dat voor mij als een ramp. Het leidt tot grote innerlijke onrust.
‘Ik maakte me een beetje zorgen voor deze afspraak, want ik heb eigenlijk geen lastige situatie meegemaakt. Het gaat gewoon lekker. Waar moeten we het dan over hebben komend uur?’
Ik vind ‘missie’ een beetje een lastig woord. Je kunt er al snel hele ego-verhalen aan ophangen. Maar toch voel ik een drang die niet uit mijn persoonlijke denken lijkt te komen. Een drang om mensen bewust te maken van hun aangeboren mentale gezondheid.
Het lijkt niet zo goed te gaan met ons psychisch welbevinden. Steeds meer diagnoses raken ingeburgerd in ons taalgebruik. Veel mensen kampen met gevoelens van eenzaamheid, leegte, onzekerheid, somberheid, burn-out en depressie. Dagelijks verschijnen er alarmerende berichten over ons psychisch welbevinden, en over stand van zaken in de geestelijke gezondheidszorg.
Ik voel me eigenlijk zelden tekortschieten als moeder. Niet dat ik een volmaakte moeder ben. Ik klooi ook maar wat aan, maar op een of andere manier heb ik er vertrouwen in dat dat genoeg is. Als moeder volg ik mijn intuïtie en gezonde verstand, zonder dat ik allerlei concepten heb over hoe je een goede moeder moet zijn.
Het mysterie van de menselijke ervaring is niet in woorden of plaatjes te vatten. Toch kunnen ze behulpzaam zijn. Dit vind ik bijvoorbeeld een verhelderend plaatje. Je zou kunnen zeggen dat onze aandacht gericht kan zijn op verschillende dimensies.
We zijn geneigd om over zelfvertrouwen te denken in termen van iets dat je moet kweken of ontwikkelen. Een eigenschap die je wel of niet kunt hebben. Als je het niet hebt, is dat een probleem waar je aan kunt of moet werken.