Vandaag neem ik afscheid…
Vasthouden aan het oude, vertrouwde lijkt veilig. Het is een strategie die we hanteren om gevoelens van onzekerheid te controleren. Het wekt de schijn van houvast. Je weet immers niet wat je krijgt, maar wel wat je hebt!
‘Je kunt de 3 principes gebruiken om je beter te voelen’
Een van de hardnekkigste misvattingen van onze tijd is dat we onze emoties moeten en kunnen controleren. Dat we moeten werken om prettige emoties te ervaren. En dat er iets mis is als we last hebben van nare emoties. Hele beroepsgroepen en industrieën zijn gebouwd op dit idee. Met dit geloof in maakbaarheid en controle maken we het onszelf onnodig moeilijk.
Je bent niet verlegen, dat denk je alleen maar!
Jaren geleden nam een kennis me eens mee naar een soort seminar over persoonlijke ontwikkeling. Er hing een wat vreemde sfeer. Voor een stampvolle zaal stond een trainer fanatiek te oreren. ‘Wie is er hier allemaal verlegen’, riep hij op een bepaald moment uit. Met een aantal andere aanwezigen stak ik mijn hand op. ‘Onzin’, bulderde hij vervolgens, ‘je bent helemaal niet verlegen, dan denk je maar!’
Hoe kom je af van je innerlijke criticus?
Je innerlijke criticus, de ondermijnende stemmetjes in je hoofd, je interne rechter. Allemaal woorden die verwijzen naar iets in jezelf dat zorgt voor angst en onzekerheid. Die maken dat je dromen niet najaagt. Dat je je zorgen maakt over wat de buitenwereld van je vindt. Dat je niet in beweging komt. Of juist in volle vaart een burn-out tegemoet rent. Wat kun je ertegen doen?
Omarm je imperfectie? Onzin! Stop gewoon met labelen
Je ziet tegenwoordig veel aansporingen voorbij komen om je eigen imperfectie en middelmatigheid te omarmen. Dat klinkt in ieder geval minder vermoeiend en ontmoedigend dan perfectie nastreven.
Zen of zaagsel: wat zit er in je hoofd?
Wat bedoelen we eigenlijk als we zeggen dat we lekker ons hoofd leegmaken op vakantie? Wat betekent die leegte? Dat er niets meer in je opkomt? Geen enkele gedachte, opwelling, herinnering, sensatie?
5 inzichten waardoor ik afkickte als persoonlijke ontwikkelingsjunkie
Ik ben een groot deel van mijn leven een persoonlijke ontwikkelingsjunkie geweest. Ik was altijd op zoek naar nieuwe modellen, inzichten en perspectieven. Deels uit enthousiasme, leergierigheid en nieuwsgierigheid. Deels uit het geloof dat er iets aan mij verbeterd moest worden.
Je hoeft niet te werken voor helderheid, richting en rust in je hoofd
Helderheid, richting, rust in je hoofd.
We denken dat we iets moeten doen om het te bereiken. Harder nadenken als je niet weet wat de volgende stap moet zijn. Vaker mediteren als je hoofd omloopt. Nog meer advies inwinnen als je vastzit.
Gelukkig kun je niet worden, maar wel zijn
Geluk en innerlijke rust, wie verlangt er niet naar? Ik denk iedereen. En iedereen heeft het vermogen om het te vinden. Het probleem is dat twee misvattingen ons in de weg zitten.
Jij hebt nooit gelijk
Waarom is het zo moeilijk om open te staan voor andere zienswijzen?
Antwoord: omdat je waarneemt wat je gelooft.