Vorige week heb ik een opiniestuk geschreven voor de hogeschoolkrant van Windesheim, waar ik werk als docent. Het gaat over het onvermogen van leidinggevenden om het potentieel van hun introverte medewerkers te benutten. Ik ben heel benieuwd of jij je herkent in wat ik heb geschreven. Dit is de tekst:
Solliciteren is een hele klus. De zoektocht naar een baan vraagt veel van je en gaat bovendien met veel onzekerheid gepaard. Voor introverten is het misschien nog wel lastiger. Niet alleen hebben zij een afkeer van het idee dat zij zichzelf moeten verkopen, maar ook vinden zij het vaak moeilijk om in actie te komen. Daarom in dit artikel 3 tips om in actie te komen. Want zonder acties, geen resultaat!
De default-stand van introverten is: observeren, informatie opnemen, erop kauwen. Het is dan ook begrijpelijk dat je als introvert de kat uit de boom kijkt in groepen. Je natuurlijke gedrag in een groep is om alles wat je waarneemt intensief te verwerken. Daar ben je op zo’n moment hartstikke druk mee en dat gaat vaak ten koste van een actieve bijdrage.
Kreten als enthousiast, initiatiefrijk, communicatief vaardig: in elke personeelsadvertentie kom je ze tegen. Werkgevers zijn dol op enthousiaste kandidaten die makkelijk contact maken en initiatief tonen tijdens een sollicitatiegesprek. Als introvert kun je deze eigenschappen allemaal overbrengen. Je moet daarvoor alleen wel heel alert zijn op drie belangrijke valkuilen van je introverte karakter.
Doelen zijn belangrijk omdat ze je motiveren. Maar een doel kan je ook in de weg gaan zitten als je je gaat blindstaren op het resultaat dat je wilt bereiken. Daarom deze week een tip die op veel situaties toepasbaar is en die helpt om je stressniveau aanzienlijk naar beneden te schroeven in spannende situaties zoals vergaderingen of sollicitatiegesprekken: stel procesdoelen.
Een van de boeken die ik in de vakantie heb gelezen is De kracht van kwetsbaarheid van Brené Brown. Op zich is ‘kwetsbaarheid’ niet een woord waar ik blij van word. Het roept voor mij associaties op met ‘eng’, ‘zweverig’ en ‘soft’. De TEDtalk op youtube van Brown vond ik echter zo geestig en verrassend, dat ik besloot haar boek toch te kopen. Ik kreeg er geen spijt van, want het biedt veel interessante inzichten en volop stof tot nadenken.
Veel introverten die ik als coach begeleid, zijn de verbinding met hun sterke punten té vaak kwijt. Ze hebben vaker dan ze willen last van onzekerheid, het gevoel te kort te schieten, de angst dat ze niet opgewassen zijn tegen de eisen van de omgeving. Ze worstelen. Voor hen is een belangrijke vraag wat zij kunnen doen om de verbinding te herstellen.
Een van de makkelijkste manieren om aan je eigen ontwikkeling te werken, is kennis opdoen over introversie. Er is inmiddels een aardig rijtje boeken verschenen over dit onderwerp. Het is bijna vakantie en dus bij uitstek de tijd voor lijstjes met boeken die mee moeten in de reiskoffer. In dit artikel vind je mijn suggesties.
Van Albert Einstein zijn veel mooie citaten bekend. Wat dacht je bijvoorbeeld van deze: ´Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid´. Mijn variant op dit citaat is: als je een introvert beoordeelt op zijn vermogen om extravert te zijn, zal hij zich een mislukkeling gaan voelen. Zijn kwaliteiten zullen voor iedereen, inclusief hemzelf, verborgen blijven.
Ik kwam in de NRC een berichtje over een onderzoek naar extravert gedrag van introverten. De strekking ervan was dat het goed is voor introverten om zich extravert te gedragen in het contact met anderen en dat ze dat te weinig doen. Met extravert werd in dit geval bedoeld: sociaal, spraakzaam, actief, assertief. Mensen die zich zo gedragen, voelen zich over het algemeen gelukkiger. Dat geldt volgens het artikel ook voor introverte mensen. Als zij zich ‘sociaal uitleven’, worden zij daar blijer van. Waarom gedragen zij zich dan niet wat vaker extravert, als ze er blijkbaar wel baat bij hebben?