Skip to main content

Was de puberteit een hel?

Ik houd van studeren en opleidingen volgen. Niet vanuit een idee dat ik nog niet genoeg weet. Maar gewoon omdat ik er blij van word om me met gelijkgestemden te verdiepen in nieuwe invalshoeken en perspectieven. Zoals je misschien weet, volg ik nu een opleiding tot geestelijk begeleider. Zo interessant! Er valt weer van alles te ervaren.

We hebben momenteel de module autobiografisch schrijven. Na de vorige les kregen we de opdracht mee om aan het eind van elke dag bewust stil te staan bij de vraag: wat heeft me vandaag, verrast, geraakt, geïnspireerd. Mensen waren aangenaam verrast door het effect van deze oefening. ‘Het blijken juist de eenvoudige, alledaagse dingen te zijn die me blij maken’. ‘Ik merkte dat ik in de loop van de week meer en meer open ging staan om me te laten verwonderen’. ‘Ik werd er blij en dankbaar van.’

Het thema van deze week was de puberteit. Om ons terug te brengen naar die tijd moesten we als eerste een paar zinnen afmaken: als puber was ik…, ik dacht dat ik…, ik droomde van…, ik was boos over…, ik was bang voor…, ik had verdriet om….

Terwijl ik aan het schrijven was, merkte ik opeens dat ik in een zware, verdrietige stemming terecht kwam. Er kwamen vooral herinneringen op aan het ongemak, de onzekerheid, het geworstel van deze levensfase. En blijkbaar gebeurde datzelfde bij mijn studiegenoten. Tijdens de voorleesronde werd er veel pijn gedeeld.

Later deden we nog een schrijfoefening waarbij we een gedicht moesten schrijven waarin we reflecteerden op deze les. Dat klinkt moeilijker dan het is. We kregen een format aangereikt voor een gedicht van acht regels, waarbij regel 1, 4 en 7 (bijna) hetzelfde zijn, en regel 2 en 8 ook.

Er kwam vanzelf iets uit mijn pen rollen dat voor mij iets wezenlijk onthulde. De puberteit was voor mij niet alleen maar kommer en kwel. Het was ook een tijd van ontdekken, opwinding, diepe vriendschap ervaren.

Welke verhaal pik je eruit?
Belicht je het zoet of het zuur?
Beide ervaarde je afwisselend
Welke verhaal pik je eruit?

Je was open, verwachtingsvol, vrij
Én gesloten, bang en verkrampt
Welk verhaal pik je eruit?
Belicht zowel het zoet als het zuur

Het is bepaald geen literair hoogstandje, maar toch was ik verrast over wat er zomaar bij iedereen op het papier verscheen.

Wat je aandacht geeft groeit. Energy flows where attention goes. De uitnodiging om met open aandacht mooie dingen te verwachten, bracht ons fijne ervaringen.

De vragen die uitnodigden om onze aandacht te richten op pijn, angst en verdriet, brachten ons pijnlijke ervaringen.

De uitnodiging om onze aandacht te richten op reflectie bracht ons inzicht.

Het is eigenlijk zo eenvoudig. Je aandacht kan afdwalen naar duistere gedachten. Dat is onderdeel van menszijn. Maar het mooie van aandacht is dat je kunt hem verleggen.

En wat daarbij helpt is je bewust worden van je bewustzijn! Een heldere, nuchtere, laagdrempelige manier om je daarvan bewust te worden bieden ‘de 3 principes’. En een hele fijne manier om je erin onder te dompelen is mijn programma Leef de 3 principes. Of de 3 principes-opleiding voor coaches en facilitators!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.