Er zijn van die momenten dat de schellen je van de ogen vallen. Je hoort, leest of ziet iets waardoor je een kwestie opeens in een compleet nieuw daglicht ziet. Je hebt een moment van inzicht. Zo’n flits van inzicht werkt verruimend. Opeens doemt er een mogelijkheid op om anders te handelen. En daarmee verandert je realiteit.
Inzicht in de 3 principes is fijn, maar kan ook heel erg frustrerend zijn. In de 3p-wereld kom je vaak allerlei jubelverhalen tegen over hoe het leven van mensen compleet veranderde door een simpel inzicht. Je zou zomaar het idee kunnen krijgen dat je iets verkeerd doet, omdat jij helemaal niet zo’n halleluja-ervaring hebt.
Wie ben je werkelijk? Een mirakel en een mysterie. Je ‘bent’ er. Een uitdrukking van, en kanaal voor levens- en creatiekracht. Zonder dat je daar iets voor hoeft te doen. Je zijn is geen statisch zijn, maar een zijn in beweging. Of zoiets. Het is niet in woorden of concepten te vatten wie je werkelijk bent.
Hoe moet je omgaan met lastige emoties?
Niet. Je hoeft niet om te gaan met je emoties. Je hoeft ze niet te verwerken, transformeren, of helen. Niet te ontkennen, onderdrukken of bevechten. En ook niet te omarmen, in het licht te zetten of onderzoeken.
‘Your thoughts are like the artists brush. They create a personal picture of the reality you live in.’ – Sydney Banks
Het is geen probleem dat je denken de realiteit voor je inkleurt. Dat is gewoon hoe het werkt.
Soms heb je je dag niet. Dan pakken de dingen niet uit zoals je gehoopt had. Gesprekken nemen een gekke wending. Wat je zegt komt niet aan zoals je het bedoeld had. Je voelt geen connectie.
Als je iets geen reet aan vindt, kun je er ook voor kiezen om het niet te doen.
Het heeft bij mij heel lang geduurd voordat dit inzicht indaalde. Het klinkt voor veel mensen misschien als een open deur. Maar de mogelijkheid om dingen geen reet aan te vinden bestond simpelweg niet in mijn beleving. Laat staan de mogelijkheid om ze dan gewoon niet te doen.
Het leven presenteert je van alles waar je niet om gevraagd hebt. Dat is dan wat het nu is. Het lijkt vaak alsof wat nu gebeurt de oorzaak is van je gevoel. Maar dat klopt niet. Niet de gebeurtenis, maar je eigen respons daarop creëert je gevoel.
Het duurt bij mij meestal een tijdje voordat ik weet wat ik van iets vind. Niet altijd, maar vaak moet ik er even op broeden. De kwestie van allerlei kanten bekijken, hem als het ware in mezelf laten rondwentelen, voordat iets dat lijkt op een standpunt naar boven komt drijven. Wat trouwens lang niet altijd gebeurt.
Wat als je ervaring van het leven overweldigend en beangstigend is? ‘Heb’ je dan iets aan de 3 principes? Jazeker, maar niet zolang je de principes opvat als oplossing voor het lijden of om je beter te voelen. Transformatie is geen gevolg van iets doen, maar van een shift in bewustzijn. En die shift kan zich in iedereen voordoen.